عباس بن علی(به عربی: العباس بن علی بن ابی طالب) پدرش علی بن ابیطالب و مادرش فاطمه کلابیه امالبنین است. او در چهارم شعبان سال ۲۶ ه.ق متولد شد او را به سبب زیبایی چهرهاش، قمر بنی هاشم لقب داده بودند. وی در دهم محرم (عاشورا) در کربلا همراه تمامی دیگر یاران امام سوم شیعیان ، حسین بن علی کشته شد. مراسم یادبود کشتهشدن وی، در روز نهم محرم (تاسوعا) برگزار میشود.
"بی تو به سر نمیشود"
دوستان مومن سلام
ایام فاطمیه فرصتی ا ست تا بغض فرو خورده خود را ازاد کنیم و بار دیگر مظلومیت ال الله را مرور کنیم که چگونه بعداز رحلت نبی مکرم اسلام (ص) امت بظاهر مسلمان سفارش پیامبرگرامیش را درمورد حدیث ثقلین (کتاب خدا و اهل بیت رسول الله) نادیده گرفت و دنیا برایشان جلوه کرد و با قران و اهل بیتش چه کردند؟
ریحانه النبی (س) را که بدفاع از ولایت و امام زمانش برخاسته بو د پشت درب فشار دادند و همسر مظلومش علی ابن ابیطالب (ع) را کشان کشان ....ب ابی انتم وامی یا اهل بیت رسوالله صلوات الله علیهم اجمعین و انسان جاهل متاسفانه بیراهه را بجای صراط المستقیم نبوت و امامت و ولایت انتخاب کرد وخود را از تمام نعمات الهی محروم کرد و بجای ارامش و برکات اسمانی و ز مینی رنج وسختی را جایگزین کرد.
بنقل از روز نامه ولایتمدار کیهان بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود.
زهرای ما (س) به یاد میآوری آن روزهای غم گرفته بعد از رحلت رسول خدا(ص) را؟ آن روز چه غریبانه به مسجدالنبی(ص) رفتی و در اجتماع بزرگ مهاجر و انصار با پهلوی شکسته به خطبه ایستادی «خس و خاشاک نفاق در شما پدیدار گشته، لباس دین در میانتان کهنه شده... کبک باطل، خواندن آغاز کرده... شیطان از مخفیگاه خود به میان شما سرک کشیده و میبیند که ندایش را پاسخ میدهید و...»پاسخ خواص آن روزگار اما،جواب های چند پهلو بود... چه دل پرغصهای داشتی، بانوی پهلو شکسته!... امروز اما، در عصر بعثت دوباره، بار دیگر شیطان بزرگ از درد جیغ بنفش میکشد و به عصبانیت، اعوان و انصارش را به یاری میطلبد... این روزها، در عصر خمینی و خامنهای اما، فاطمیون زمان، به شیطان امان نمیدهند و به پای جان در راهت ایستادهاند... همه جا، نام تو را بر زبان دارند و از ژرفای دل بر این باور که «بیهمگان به سر شود، بی تو به سر نمیشود»... حالا، فاطمه عزیز! آیا از امت خویش راضی هستی؟...
ل
دوستان خوبم سلام
آغار بهار ایمان در سرمای زمستان گواری وجود نازنین تان باد.
دهه فجر انقلاب شکوهمند اسلامی گرامی باد .
وقتی وارد ماه بهمن میشویم ناخوداگاه روح و ذهنمان بیاد سالهای سخت و طاقت فرسای قبل از انقلاب اسلامی و ایام اختناق می افتد روز هایی که حسرت خیلی چیزها را داشتیم استقلال و آزادی و نظام مقدس جمهوری اسلامی یابه تعبیری حاکمیت دین بر همه امور زندگی از آموزش و بهداشت و سیاست و اقتصاد و .... آرزوی روزها و لحظات امروز را داشتیم با اینکه دوره سختی بود و مردم خیلی برای انقلاب هزینه کردند همه یک صدا پشت سر رهبری و امام راحل عظیم الشان در مقابل کل طاغوتها و طاغوتیان ایستادیم تا دیو را از ایران بیرون راندیم و ارزشهای دینی و اخلاقی و حمیت و غیرت را حاکم کردیم ارزشها پر رنگ بود و ما رو به جلو و دشمن باتمام وجود مقابلمان ایستاد و نتوانست جلوی سد آهنین و اراده محکم ملت را بگیرد و با گذشتن قطار انقلاب از ایستگاها ی مختلف که بعضی از اولین ایستگاه سوار شدند وهنوز پیاده نشدند برخی اصلا اشتباه سوار شدند چون در ایستگاههای بعد پیاده شدند وبعضی هنوز ذر قطار انقلابند ظاهرا ولی با مردم هم هدف نیستند و قصددیگری داشته و دارند و تظاهر به انقلاب میکنند ولی اصلا انقلابی نبوده ونیستند و.... دوستان خوبم یادمان باشد که انقلاب اسلامی استمرار حرکت وراه پیامبر گرامی اسلام و امامان معصوم علیهم السلام است و به هدف نهایی و به تعبیر بزرگان وعلما به مقصد ومقصود افرینش و کمال انسان و جهان نزدیک میشویم پس باید باوحدت و دقت و باکمال هوشیاری همچون سال 57 همصدا وهمراه هم با اقتدا به ولی فقیه زمان امام خامنه ای به امید اینده ای روشن و زیبا به حرکتمان ادامه دهیم واز این موانع هم عبور کنیم ما برای ملتهای دنیا ومسلمین جهان الگو هستیم و شکست ناپذیر بشرط اینکه یکبار دیگر خاطرات انقلاب واهداف را مرور کنیم .....در جاده انقلاب روی تابلو نوشته جاده لغزنده است دشمنان مشغول کارند با احتیاط برانید با دنده لج حرکت نکنید سبقت ممنوع دیر رسیدن به پست ومقام بهتراز هرگز نرسیدن به امام است حداکثر سرعت بیشترازسرعت ولایت فقیه نباشد اگرپشتیبان ولایت فقیه نیستید لااقل کمربند دشمن رانبندیم با وضو وارد شویداین جاده مطهر به خون شهدا است.
سلامتی حضرت ولی عصر(عج) و سپهسالارش امام خامنه ای عزیز (مدظله العالی) صلوات پیوسته رهرو ولایت و حامی رهبرباشیم سید علی تنها نیست همراهان رهبر
ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق (ع) ، امام ششم شیعیان که آنها از وی با عنوان امام جعفر صادق (ع) یاد میکنند. وی فرزند محمد باقر (ع) و امفروه است. او در ۱۷ ربیع الاول ۸۳ هجری قمری (۷۰۲-۷۰۳ میلادی[۱]) در مدینه بدنیا آمد. او توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی در مدینه درگذشت. او بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته است. محل دفن وی کنار قبر پدرش در قبرستان بقیع شهر مدینه است.